Merhaba, Çıdam hanım ile oğlum Deniz (5.5 yaş) 9 aydır görüşüyorlar. Oğlum 26 haftalık doğdu ve üç ay hastanede kaldı. 4 yaşına geldiğinde kedimizin ölümü ile yüksek kaygı, ebeveyn ölüm korkusu, anne çocuk bağlanmasındaki problemler ortaya çıkmaya başladı. Kedimizin kaybı, hastane travmalarını tetikledi oğlumun. O güne kadar olmayan bir çok şeyle karşılaştık iliskimizde. Çıdam hanımla bunun üzerine tanıştık. Çıdam hanım ile Denizin enerjisi çok güzel oluştu. 9 ayda oğlumun kat ettiği yol o kadar fazla ki. Her seans sonrası bambaşka bir çocuk ile karşılaştık, her seans sonrası bambaşka bir ilişkimiz oldu. Ben bir anne olarak eşim bir baba olarak ilk sene annelik/ babalık yapamadan oğlumuzla hastanelerde gezmiş ebeveynler olarak, bize anne baba oğul ilişkisini temelden kazandıran muazzam insana teşekkürü borç bilirim. Oğlumun kaygı durumu en az seviyede yok denecek kadar, ebeveynler olarak da artık onun yanında nasıl olacağımızı biliyoruz. Anne çocuk bağlanmamız sanki o günleri hiç yaşamamışız gibi. Aynı bebekliğindeki gibi ten teması kurabiliyoruz, iletişim kurabiliyoruz. Birbirimizi anlayabiliyoruz. Çünkü sadece oğlumla deneyimsel oyun terapisi bazında görüşmedi Çıdam hanım. Beni, eşimi anladı. Biz onu anladık. Ağladık, güldük eşimle her hafta bambaşka duygular yaşadık. Siren, kalp atışı, yüksek seslerde korkan, bir anda titreyen bir çocuk olmuştu 4 yaşından sonra tüm travmaları başa sarınca, 10 Kasımda siren sesinde sınıfının sırasında bekleyebildi, gösterisine tedirgin olmadan çıkabildi. Mutluluktan o gün ağladık eşimle. 3 yaşında okula gitmek isteyen oğlum ben eve tek dönerim sen git diyebilen çocuk, 4 yaşında anne beni nolur bırakma, beni unutma nolur diye ağlar olmuştu kaybımızdan sonra tetiklenince. Çıdam hanımla seanslara başladıktan sonra yeni bir yere taşındık, yeni bir okula başladı, hayatımız komple değişti. Ve bunu bile hasar almadan atlattık. Aslında seanslarımızı 7.ayda bitirecekti Çıdam hanım fakat hastane süreçlerimiz tekrar ortaya çıkınca devam ettik. Araya ameliyat konusu girdi, ameliyattan önce hemen seans yaptı oğlum ile. Çünkü her hastane sürecimizde anne senden nefret ediyorum, anneanneme götür beni, baba elleme beni diyen bir çocuk olmuştu oğlum. Ve bunu aştığımızı söyledi Çıdam hanım. Bu arada ameliyat oldu ve gerçekten aştığımızı gözlerimizle gördük eşimle. Ameliyattan sonra bile, onca acıya rağmen beni elinin tersiyle itmek yerine, bizim ona acı verdiğimizi düşünmek yerine anne bana sen bak kimse ellemesin beni, sana çok güveniyorum diyen bir çocuk oldu. 3.gün eşime baba sana güveniyorum pansuman yapabilirsin diyen bir çocuk oldu. Anlatmadığım, anlatamadığım, buraya sığmayacak yüzlerce şey var. Sanırım bize yine son seanslarımız diyecek Çıdam hanım, keşke hiç bitirmese. Ama hep yanımızda olacak bir sorunumuz olduğunda ailecek eminiz. Oğlumuzun Çıdam ablası. Her şey için minnettarız.